Dergi, tür olarak gazete ile kitap arasında bir yer işgal eder: Ne gazete gibi popüler ne kitap gibi tek yönlüdür.
12 Eylül 1980’e kadar devam eden aşırı politizasyondan sonra, büyük ölçüde depolitizasyonun hakim olduğu bir dönemde (Nisan 1989) yayın hayatına atılan Türkiye Günlüğü, ifrat ile tefrit –bu alandaki karşılığı ile popüler kültür ve fraksiyon kültürü- arasında bir tercihte bulunmayı reddetmiş ve başlangıçtan beri her türlü politik ve ideolojik hizip anlayışının ötesinde, entelektüel ve akademik bir tartışma zemininin güçlendirilmesi hedefini gözetmiştir.Türkiye Günlüğü, bu tarz ve üslûbundaki ısrarı sayesinde -bugüne kadar Türkiye’de çıkmış pek az derginin başarabildiği biçimde- farklı düşünce ve görüşteki aydınların büyük bir hoşgörü ve ciddiyet çizgisinde rahatlıkla fikir ve görüşlerini açıklayabildikleri, tartışabildikleri bir platform haline gelmiştir. Ohio State Üniversitesi öğretim üyelerinden ve Türkiye araştırmaları uzmanı olarak bilinen Prof. Dr. Victoria Rowe Holbrook’un, North Carolina’daki Orta-Doğu Çalışmaları Derneği’nin 1993’deki yıllık toplantısına, “Teori ölmedi, İstanbul’a hicret etti” başlığıyla sunduğu tebliğde Türk fikir ve kültür dergilerini tahlil ederken Türkiye Günlüğü hakkında kullandığı ifade -yazarın kimlik ve konumu göz önüne alınınca- bu hususta ciddî bir karine teşkil edebilir. Şöyle diyor, Holbrook: “Türkiye Günlüğü yeni siyasî çoğulculuğun paradigmasıdır.” (Kendi kelimeleriyle: “Türkiye Günlüğü (Turkish Dairy) is a paradigm of the new political pluralism.”) İlk sayıdaki “Çıkarken” başlıklı yazımızda yer alan aşağıdaki satırlara bugün de imzamızı koymaktan çekinmeyiz:

“Türk aydınının, ülke ve toplum endişesi taşıyan okur-yazar her Türk gencinin esas meselesi, ilk meselesi, birinci meselesi siyasî çekişme ve kavgalar içinde ömür tüketmek değildir!... İlimdir, tefekkürdür, sanattır, edebiyattır... Araştırmadır, incelemedir, öğrenmedir, düşünme ve düşündüklerini tartışmadır... (...)...bu dergide içinden çıktığımız toplumun mukaddeslerine saygısızlık etmeyen ve üzerinde yaşadığımız vatan toprağının tamamiyetine kastı olmayan her türden yazı -belli bir fikir kıymeti taşımak kaydiyle- yer alabilecektir. Her ne ad altında ve her ne gerekçeyle olursa olsun, insan hakları, demokrasi, düşünce ve inanç hürriyeti aleyhtarlığı yapan herhangi bir yazıya da “Türkiye Günlüğü”nün sayfalarında yer veremeyeceğimizi ifade edersek “yasaklar” listemiz tamamlanmış olur. Yazılıp çizilen şeylere şu veya bu sebeple karşı çıkan her cenahtan kalem erbabının tenkid ve itirazlarına da belli bir üslûp edebi ve aydın terbiyesine sadık kalması kaydile ilgili sayfalarımızın imkânları çerçevesinde yer vereceğiz.”

Bu ahdimize sâdık kaldığımızı söyleyebiliriz.