Milli Mücadele'nin Batı Cepheleri (II) Savaş yayılıyor:"Sath-ı Müdafaa"

Strateji, ilk çağlardan bu yana var olan ve günümüze kadar anlatımında değişiklikler olsa da kuvvet-zaman-mekân ilişkisi bakımından değişmeyen ancak hedef-yöntem-sonuç ilişkisi bakımından değişebilen bir düşünce yapısı olarak harbin, muharebenin ve çatışmanın öncesinde her türlü planlamanın esasını teşkil etmiştir. Tespit edilmesi, icra edilmesi, gerektiğinde değiştirilebilmesi ve yarattığı sonuçlar bakımından kabul edilebilir olması yüksek ve detaylı bir düşünceye dayalı olmasını zorunlu kılmaktadır. Bu çerçevede her türlü stratejik düşüncede aranan temel husus, tatbik edilebilirliktir. Diğer taraftan her alanda bir stratejik düşünceden bahsedilebilirse de daha çok askeri alanda anlam kazanmış ve kullanılmış olması, bir bakıma tespit edilen stratejilere ulaşmanın önemli bir vasıtası olarak öncelikle askerlerin görülmesinden kaynaklanmaktadır. Çünkü tatbik edilebilir olduğuna karar verilen bir stratejinin gerçekleştirilmesinde mevcut vasıtalardan en önemlisi kara, deniz ve hava gücünü bir arada tutan ordu teşkilleridir. Bu ise stratejinin askeri yönünü öne çıkarmakta ve önemli kılmaktadır. Özellikle farklı siyasi hedefler içermesi bakımından büyük harpler veya tek bir siyasi hedefe bağlı kalması nedeniyle de bağımsızlık harpleri birbirinden ayrı stratejilere sahiptir. Ancak her iki harpte de siyasi hedeflerin gerçekleşmesi için tespit edilen bir büyük strateji ve bunun gerçekleşmesinde birincil önceliğe sahip bir askeri strateji bulunmaktadır.